مجله «گلوبال سیمنت» در آخرین شماره خود گزارشی از بازار جهانی سیمان منتشر کرده است که بر رویدادهای برجسته ۱۰ سال گذشته و روند اخیر این صنعت در کنار چالش انتشار گازهای آلاینده تمرکز دارد.


پیتر ادواردز در آخرین شماره مجله «گلوبال سیمنت» تحلیلی از بازار جهانی سیمان در دهه ۲۰۱۰ ارائه داد که شامل ظرفیت‌های ادغامی و پروژه‌های جدید در کنار آگاهی جهانی نسبت به افزایش تولید گازهای آلاینده است.

وی در این گزارش نوشت: “تولید سیمان جهانی در دهه ۲۰۱۰ به دو بخش تقسیم می شود. در طول ۵ سال اول، روند رشد تولید سیمان در دهه‌های گذشته به قوت خود باقی مانده بود. البته دلیل عمده این جریان فعالیت‌ بخش سیمان در چین و هند بود، به طوری که تولید سیمان از ۳.۳۱ میلیارد تن در سال ۲۰۱۰ به رقم ۴.۱۸ میلیارد تن در سال ۲۰۱۴ رسید. از آن سال به بعد، تولید سیمان بین ۴ تا ۴.۲ میلیارد تن در سال نوسان داشته است.

در بازار جهانی سیمان بسیاری از شرکت ها به این نکته پی بردند که برای پیشرفت مستمر باید مزیت رقابتی را حفظ کنند. بنابراین، آنها از طریق رویکرد یکپارچه سازی برنامه های مختلف، عملیات تولید سیمان را با هم ادغام کردند. تمرکز بر پیشرفت مداوم نتایج نسبتا خوبی به همراه داشت و تعدادی از شاخص های اصلی عملکرد ارتقاء یافتند. البته روند ادغام در صورتی امکانپذیر است که کل زنجیره تامین از ورودی ها تا خروجی ها و عرضه به مشتری نهایی پوشش داده شود.

آمارهای بازار جهانی سیمان در دهه ۲۰۱۰

آمارهای بازار جهانی سیمان در دهه ۲۰۱۰ نشان می دهد، ظرفیت تولید سیمان هند از ۲۱۴ میلیون تن به ۳۲۰ میلیون تن در سال رسید. این روند افزایشی همچنین در آفریقا و آسیای شرقی و میانه نیز قابل مشاهده است. در سال ۲۰۱۰، در کشور آمریکا ۱۰۲ کارخانه فعال سیمان با تولید ۱۰۵ میلیون تن در سال وجود داشت، که این رقم در سال ۲۰۱۹ به ۹۴ رسید، اما در همین بازه زمانی، ۱۵ میلیون تن به ظرفیت تولید سیمان این کشور اضافه شد.”

البته روند صعودی بازار سیمان در همه مناطق جهان قابل مشاهده نبود.

بر اساس گزارش CemBR، بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۸، اتحادیه اروپا فعالیت‌ ۵۲ کارخانه تولید سیمان را در راستای کاهش انتشار گازهای آلاینده متوقف کرد.

بر اساس این گزارش، بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹، دو منطقه آفریقا و کمربند آسیای میانه از شبه قاره هند تا اندونزی، ظرفیت ادغامی تولید سیمان خود را گسترش دادند. ظرفیت تولید سیمان آفریقا از ۱۴۰ میلیون تن در سال ۲۰۱۰، با ۵۵.۷ درصد رشد به ۳۱۶.۹ میلیون تن در سال ۲۰۱۹ رسید. این در حالی بود که میزان تولید سیمان در کشورهای منطقه دوم با ۳۶.۸ درصد رشد از ۵۱.۴ میلیون تن به ۸۱۰.۹ میلیون تن در سال رسید.

ظرفیت ادغامی اروپا (به علاوه روسیه) با ۶.۱ درصد کاهش از ۴۱۳.۴ میلیون تن به ۳۸۹.۷ میلیون تن در سال رسید. علاوه بر این، تولید سیمان در آمریکای شمالی (آمریکا، کانادا و مکزیک) با ۳۱.۵ درصد رشد از ۱۷۰.۲ میلیون تن به ۲۰۱.۷ میلیون تن در سال رسید. همچنین، ظرفیت ادغامی آمریکای مرکزی و جنوبی با ۱۴ درصد رشد از ۱۷۱.۵ میلیون تن در سال ۲۰۱۰ به ۱۹۹.۵ میلیون تن در سال ۲۰۱۹ افزایش یافت.

ظرفیت ادغامی خاورمیانه نیز با ۲۴.۴ درصد رشد، از ۳۸۴.۷ میلیون تن به ۲۹۰.۷ میلیون تن در سال افزایش داشت. کشورهای هند، ویتنام، اندونزی، نیجریه، مصر، اسپانیا و ایتالیا نیز تغییرات چشمگیری را در تولید ادغامی سیمان داشتند. علاوه بر این، گویان، مالی، توگو، بورکینافاسو، بوتان و کامرون به رتبه تولید کنندگان ادغامی در دهه ۲۰۱۰ ارتقا یافتند. این در حالی بود که کارخانه های تولید سیمان ادغامی در ایسلند و هلند تنها به آسیاب سیمان تغییر کاربری دادند.

تحول بازار جهانی سیمان در ابتدای ۲۰۱۰

همانطور که ادوازدز نوشت، بخش جهانی سیمان مانند بسیاری از بخش ها اوایل دهه ۲۰۱۰ را با بحران مالی آغاز کرد. به همین خاطر بسیاری از تولیدکنندگان بزرگ جهانی تنها سعی داشتند در بازار سیمان باقی بمانند. همین موضوع باعث شد تا بسیاری از کارخانه ها، به ویژه آنهایی که هزینه سرمایه پایین تری داشتند، به سمت دیجیتالیزه شدن و ارتقای خدمات به مشتری حرکت کنند.

مترجم: فرزانه اسکندریان-اقتصاد24

منبع: Global Cement Magazin